Powrót

Strona tytułowa albumu przyrodniczego

        Autorzy tej pracy: Joanna Białas, Magdalena Marut, Justyna Małecka, Paweł Dudek i Maciej Fąferek zajęli  IV miejsce w III grupie wiekowej konkursu przyrodniczego organizowanego przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Szczecinku.

    Do obserwacji wybraliśmy bardzo ciekawe miejsce w lesie. Jest to małe zarastające jeziorko. Teren, wybrany przez nas ma powierzchnię 0,57 hektara. Znajduje się na północny wschód od naszej szkoły, w odległości około 2,7 km od Szczeglina. Należy do Leśnictwa Szczeglino. Pan leśniczy poinformował nas, że w 1974 roku miejsce to było opisane w dokumentacji  Leśnictwa jako bagno bezodpływowe o powierzchni 0,51 ha.

Przedstawiamy fragmenty wybrane z albumu:

Dzięcioł czarny (Dryocopus martius)

Podczas wypraw do lasu często spotykaliśmy pięknego ptaka, chronionego, jakim jest dzięcioł czarny. Jest to największy europejski dzięcioł z rodziny łaźców. Jest czarny, samiec ma czerwoną plamę na głowie, zaczynającą się od dzioba, a kończącą na potylicy. Samica ma czerwony tylko tył głowy. Występuje w dużych kompleksach lasów mieszanych i powiązanych z nimi lasów iglastych o bogatym starodrzewiu. Lata ociężale, w linii prostej, a nie faliście, jak inne dzięcioły. Żywi się owadami. Dziuple lęgowe wykuwa przede wszystkim w bukach lub sosnach i jest jednym z głównych budowniczych dziupli w lesie.

Myszołów (Buteo buteo) To drapieżny, wyglądający ociężale, szerokoskrzydły ptak z rodziny jastrzębi. Długość ciała 51–56 cm, waga 600–1300 g. Ubarwienie od ciemnobrązowego do prawie białego. W locie szybowcowym charakteryzuje się szerokimi skrzydłami i zazwyczaj szeroko rozpostartym ogonem.W środkowej Europie występuje od stycznia do grudnia. Zamieszkuje lasy iglaste, mieszane i liściaste. Gniazdo buduje na drzewach. Jego pokarm stanowią myszy i inne drobne gryzonie.

Kruk (Corvus corax) Jest całkowicie czarny, ma gruby dziób. W zimie często występuje w większych stadkach. W okresie lęgowym, czyli w marcu – maju,  buduje wysoko na drzewie lub wnęce skalnej z gałęzi i patyków duże gniazdo z małym wgłębieniem, dobrze wysłanym puchem. Składa 4 –6 jaj, zielononiebieskich z brązowoczarnymi plamami. Oboje rodzice karmią pisklęta owadami, padliną, owocami i odpadkami.

Szpak (Sturnus vulgaris) Długość jego ciała wynosi ok.22 cm, waga ok.75 g. Ogon krótki, skrzydła ostre. W okresie lęgowym odżywia się owadami, głównie zbieranymi na ziemi; niszczy znaczne ilości drutowców, stonki i inne szkodniki, również nadrzewne. Jest gatunkiem bardzo towarzyskim, przez większą część roku przebywającym w stadach, osiągających w miejscach noclegowych liczebność do kilkuset tysięcy osobników. Występuje w prawie całej Europie.

Z pomocą pana leśniczego powiesiliśmy w lesie na drzewach skrzynki lęgowe. Użyliśmy do tego specjalnych gwoździ, wykonanych ze stopu aluminium. Gwoździe te nie szkodzą drzewom w ich wzroście. A poza tym, w razie konieczności wycinania drzew, nie będą one stanowiły zagrożenia dla piły. W takie specjalne gwoździe zaopatrzył nas pan leśniczy.

 Wywiad z ichtiologiem – panem Markiem Girtlerem z Miastka  

-         Na czym polega praca ichtiologa?

-         Ichtiolog jest to człowiek, który prowadzi racjonalną gospodarkę na wszystkich wodach kraju.

-         Jaką szkołę trzeba ukończyć, żeby zostać ichtiologiem?

-            Na terenie kraju są technika rybackie 2-letnie i 5-letnie. Najważniejszą szkołą wyższą jest Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, tam też, na Instytucie Rybactwa Śródlądowego wykładają najlepsi profesorowie. Bywają też kierunki rybactwa śródlądowego przy akademiach rolniczych.

-         Wspomniał pan w artykule „Zanikające jeziora”, który ukazał się w Głosie Koszalińskim, że fosfor z opadów atmosferycznych powoduje przyspieszanie zarastania jezior. Skąd bierze się fosfor w deszczu?

-         Człowiek wymyślił taką cywilizację, że zanieczyszcza atmosferę. Na terytorium Polski na powierzchnię 1 ha spada z deszczem ½ kg fosforu. Jest to pierwiastek, który powoduje rozwój glonów, co pospolicie nazywamy kwitnieniem wody.

-         Jakie może być życie w zarastającym jeziorze?

-         W takiej wodzie może żyć lin, karaś, i zoo-plankton. Jeżeli jezioro dalej zarasta, zmienia się kwasowość wody – poniżej PH 7 organizmy zanikają, ichtiofauny nie ma.

-         Czy zarastanie jezior w lesie jest niekorzystnym zjawiskiem?

-         Zbiorniki wodne zarastają, jest to zjawisko naturalne, jednak czasem na skutek działalności człowieka następuje przyspieszenie tego zjawiska, co jest bardzo niekorzystne.

-         Dziękują za udzielenie mi wyczerpujących odpowiedzi.

  Rozmowę przeprowadził uczeń kl. VI - Paweł Dudek 

(ze względu na dużą odległość do Miastka, rozmowa odbyła się telefonicznie)  

                                        Opiekunem grupy konkursowej z ramienia szkoły była pani Dorota Rabsztyn-Dudek

                                        Opiekunem terenowym był leśniczy Leśnictwa Szczeglino - pan Krzysztof Fąferek

Powrót